Peesblessure oudere pony

Ok, ik ben een tijdje weggeweest, en dan kom ik gelijk maar weer even binnenstormen.

Irma staat op het moment niet lekker... Al vanaf oktober 2008 is ze kreupel, wisselend. De ene keer liep ze steenkreupel, de andere keer perfect. Met het schaamrood op mijn wangen moet ik bekennen dat ik veel te lang heb gewacht met medische hulp inschakelen, ik was bang voor wat ik te horen zou krijgen. Wel heb ik eind 2008 nog de ostheopaat erbij gehad, na maanden wandelen, maar die kon niet veel vinden. haar spieren waren wel wat stijf, maar niet extreem. Ze is wel behandelt, en hierna leek het even iets beter te gaan. Maar helaas, na enkele weken zakte ze weer in.
Begin 2009, het zal april geweest zijn, toch maar mijn moed bij elkaar geraapt en mezelf een schop onder mijn r**t verkocht, en de veearts gebeld. In eerste instantie dacht deze aan een lage overhoef, vanwege het vocht op de kroonranden. De volgende dag zijn we voor de zekerheid foto's laten maken, hierop was van artrose (wat overhoef in feite is) niet veel terug te zien. Een paar kleine botwoekeringen op haar linkerbeen (het been wat gebroken is geweest), maar verder voor een 19 jarige mooie botten. Maar de vraag bleef wat ze dan had. Na enkele verdovingen, een buigtest en aan de longe gelopen te hebben, hebben we besloten om een peesscan te maken. Dit was raak, ze had in haar rechterbeen een fikse peesblessure, de aanhechting van de diepe buigpees is beschadigt en er zit daarvoor nog een gat. Ondertussen in juli zijn we weer wat maanden verder. In deze maanden zijn er 3 herhalingsscans geweest, en de pees lijkt maar niet te genezen. Hij word wel iets rustiger, maar blijft flink beschadigt. We stappen de benen uit ons lijf, maar de veearts heeft al te kennen gegeven dat de pees nooit meer helemaal zal genezen. Nu blijf ik stappen, en zal ze volgende maand waarschijnlijk weer een scan krijgen. Ze is goed verzekerd, het gaat me niet om de kosten, maar in hoeverre heeft het zin waar ik mee bezig ben. Kan ik haar niet beter gewoon op de wei gooien, en over een half jaar nogmaals een scan maken om te kijken? De veearts denkt van niet, omdat de kans dat hij verder beschadigt reeel aanwezig is.
Wie heeft er hier ervaring met langdurige, onwillige peesblessure's?

 

vroli1, longeren lijkt me nou niet echt direct de beste oplossing voor een paard met een peesblessure , maar bedankt voor het meedenken.

Ik was sowieso vergeten te vertellen dat ze al wel op eggbars staat . Anyway, vervolg van het evrhaal was dat Irma ondertussen met wandelen naast me liep te dribbelen, en dat ik heb besloten om te zien wat er gebeurde als ik haar op de wei zette. Beter een paar gekke bokkesprongen, dan continue gedribbel op het harde. Het viel me allesinds mee, ze rende een paar rondjes, maar ging daarna staan eten.
Helaas was het lot me niet al te gunstig gezind, er ligt een ondiep slootje naast het land, wat nog afgezet moest worden. De paarden zagen echter wel dat het een sloot was, en gebruikten het gras daar voornamelijk als mesthoop. Behalve Irma, die besloot de sloot van dichtbij te bekijken (want wie drinkt er nou leidingwater als er een slootje is), en gleed er zo in met haar voorbenen. Ze heeft zich hierbij verwond aan haar rechtervoorbeen, en de volgende dag stond ze op drie benen. Gelijk maar weer de veearts, gelukkig liep dit met een sisser af. Ik laat nu eerst de wonden goed genezen, voordat ik weer een peesscan laat maken. Verder staat ze nu gewoon iedere dag buiten, loopt ze weer goed in stap, en heb ik besloten het zo te laten.

 

Hey, dank je. Ik zal het aan haar zeggen

 

Hihi Benfan, vrijheidsdressuur ben ik een tijdlang mee bezig geweest met haar, omdat ik haar vrijwel niet meer reed, maar Irma is nogal, ehh, arrogant. Worteltjes of andere traktaties interreseren haar niet op het moment dat ze het zat is. Dan doet ze gewoon niets meer . Ik hou haar voorlopig nog wel op de wei, van de winter is dit misschien een idee om weer op te pakken. Dank ej voor het meedenken!

 

Probleem is dat het Irma gewoon totaal niet interreseert . Ik heb een clincic met haar gedaan, we hebben daar echt ons best gedaan om iets te vinden wat haar interreseerd, maar echt, 3 stukjes peen en ze is het zat. Daarna doet ze het nog wel, na veel aandringen, maar met een andere beloning (aai, "braaaaaaaaaaaaaaaf", biksje) maak je haar ook niet blij. Doordat ik haar al 15 jaar heb is onze band al vrij sterk, maar het is echt een figuur apart. Ik zou graag iedereen willen uitnodigen die een idee heeft, want het lijkt me leuk iets te vinden wat ze wel leuk vind. Maar helaas, dat is voornamelijk gras eten. En afentoe een borstelbeurt .

Wellicht geeft dit jullie een beeld. Genomen tijdens de clinic:


En ik deed heus mijn best om het haar uit te leggen


Dan kijken we maar gewoon hoe het moet


Feit is ook wel dat Irma altijd alles mocht van me. En nu nog steeds. Het is mijn eerste eigen pony, en een gedegen, structurele opleiding heeft ze nooit gehad. Ik was 9, zij hyperintelligent. Maar goed, we hebben nog steeds dikke lol samen.