Hoe ver ga jij???

Nee, ik vind het absoluut niet belachelijk dat je veel voor je kippen en vissen over hebt. Dat een dierenarts daar lacherig over doet vind ik ook heel erg raar. Ik heb voor een operatie van een rat ook eens 100 euro betaald. Iedereen zei "Ach, die beesten worden hooguit 2 jaar" of "Voor een tientje heb je een nieuwe". Maar ik gaf toevallig om dat beestje, en dat blijken sommige mensen moeilijk te begrijpen. Een huisdier is geen speelgoedje die je zomaar even vervangt als hij 'het niet meer doet'.

Als je een kip puur hebt voor de eieren, of een koe voor de melk... Tja, dan kan ik mij voorstellen dat je naar het geld kijkt. Maar als het om huisdieren gaat, dan kijkt je toch vooral naar je gevoel.

 

De meeste dierenartsen/veeartsen hebben ook totaal geen kennis rondom 'veedieren' (zoals kippen, varkens e.d.) boven een bepaalde leeftijd. Komt omdat ze nooit te maken krijgen met oudere dieren, omdat zulke dieren meestal geslacht worden. En opleidingen vaak dus daar ook niet mee te maken krijgen.

Oja.. en ik vind het niet belachelijk dat je daarin ver gaat. Gingen mensen maar eens wat verder daarin, want snel gaan zulke dieren inderdaad snel afgemaakt worden.

 

Ik vind het ook niet belachelijk.

Ik ben van mening dat als je een huisdier in huis haalt, dat je daarmee symbolisch een contract ondertekent. Een contract waarin staat dat je verantwoordelijk wordt voor dat dier. Die verantwoordelijkheid houdt ook in dat je het dier de best mogelijke zorgen geeft als het ziek wordt.

Iemand die een dier neemt met de gedachte: als ie ziek wordt wring ik em de kop wel om en neem ik een nieuwe, is het niet waardig een dier te nemen.
Je zorgt er voor en geeft het alles wat het nodig heeft. Over kosten moet je niet komen zeiken achteraf en zeggen: nouja dit is te duur, dat is te duur, ... als je een dier in huis haalt WEET je gewoon welke kosten je ongeveer kunt verwachten, en dan moet je dat er ook voor over hebben.

Uiteraard snap ik ook wel dat het soms heel lastig kan zijn, als bvb een huisdier ernstig ziek wordt en het moet vele dure operaties ondergaan etc... ik snap dat het dan lastig is.
Maar begrijp me niet verkeerd: ik vind dat wie het geld heeft, het dan ook moet uitgeven.
Bvb 100 euro of zelfs 200 geven aan het dier, en dan maar wat besparen op sigaretten, uitgaansleven etc. Niet van: nouja ik heb dat geld niet dus dan maar dood met dat dier, en terwijl zelf nog geld aan persoonlijke pleziertjes uitgeven.
Neen, enkel als je verhongert bij wijze van spreken, als je die operaties moet betalen, dan kan ik het begrijpen dat je het niet wil.

Maar dan nog kun je er eerst een andere eigenaar voor proberen te zoeken, eentje die het wel kan betalen, ipv dan meteen maar te doden.

 

Zolang je liefde toont, zonder dierenmishandeling, voor dieren, is alles perfect. Mensen horen dieren te aanbidden, niet als slaven te zien! Dat moet veranderen. Plus, zelf ben ik ook wel fout ja, maar, ik geef echt om ze en zie ze niet als minderen.

 

Ik vind ook niet dat je overdrijft.
Wij hebben ook ooit een konijn laten opereren voor €230, die heeft toen nog vijf jaar geleeft.

Natuurlijk blijven er grenzen. Als een dier lijdt dan heb je al snel door wanneer je er mee moet stoppen. Maar als je het financieel aan kan en het dier heeft een kans van herstel. Waarom niet?

 

ik ben van mening dat als je een dier kan redden je dit moet doen ondanks soms de hoge kostprijs, ik heb onlangs mijn ratje laten inslapen, hij is 3 jaar geworden en op een avond zag ik dat hij heel erg naar zijn adem aan het happen was, ik noch mijn vriend konden hem zelf niet uit zijn lijden verlossen dus je kan hem daar moeilijk laten liggen vind ik, voor mij maakt het niet uit welk dier het is, ik zou zelf met een zieke vogel die ik langs straat naar de dierenarts gaan

 

Ik ben het met je eens.
Ik zou, als het met huisdier was, ook hetzelfde doen. Als je echt van je huisdier houdt heb je er vast wel geld voor over. En zoals Tieske al zei, dan maar even besparen op andere dingen.

 

Ik moet toch echt een ander geluid later horen. Ik heb drie honden en ben helemaal dol op ze. Ze zijn uiterst belangrijk in mijn leven. Toch, als het er op aan komt zeg ik: Het zijn honden, geen mensen. Dus ik stel wel grenzen. Laatst brak een van mijn honden een tand en die arts stelde voor om er een stift in te zetten. Nou, dat gaat me veel te ver. Ik heb die tand er uit laten halen en daarmee uit. Water therapie voor een vis? Daar kan ik echt niet bij. Het volgende is een vlieg vakantie voor je vogels. Ik ben ook geen vegetarier en op een bepaald moment denk ik, lekkere kip. Sorry hoor, maar als iedereen het er over eens is dat je met een kip naar de dierenarts gaat, dan denk ik echt, die DA had gelijk en dacht, van het geld dat ik hiermee verdien ga ik vanavond een kippetje kopen.
Goed, ik wil niet bot zijn, maar natuurlijk zijn er grenzen. Het zijn geen mensen en is het echt redelijk om zoveel te besteden aan je dieren terwijl je de daklozen voorbij loopt. Dat doe je wellicht niet, ik will je nergens van beschuldigen, maar bij wijze van voorbeeld. Je moet een beetje perspectief blijven houden.

 

@ ijzervreter: doe jij al eens parfum op? Of ga jij al eens naar de bioscoop/huur je een film?

Of doe je mee aan één of andere "ontspanningsactiviteit" of koop je wel eens een luxeproduct (zoals parfum)?
Heb je dat wel écht nodig? Zou je dat geld niet beter geven aan een dakloze?

Tenzij je zelf geen schuld treft, vind ik niet dat je recht hebt van spreken.
Wanneer ik me inzet voor de dieren dan krijg ik ook wel eens de vraag van mensen "en wat doe je voor mensenrechten?"... Maar als ik dan diezelfde vraag terug stel, dan hebben ze ineens niet meer zo'n grote mond!

Ik vind een ziek dier toch althans belangrijker dan al de bovenstaande luxe. Dus voor mij: de DA graag wanneer een dier dat nodig heeft!
En over die tand: op zich heb je niets verkeerd gedaan. Ik zou denk ik ook die hond geen kroon laten zetten (dat is toch wat je bedoelt met "een stift" he?). Die hond kan perfect zonder die tand en van "schoonheid" heeft hij/zij geen last.

 

Wat veel mensen vreemd vinden, is dat dieren voor mij net zo belangrijk zijn als mensen. Zonder dieren kan ik simpelweg niet, en ik heb ook alles voor ze over. Mijn ouders zijn wat dat betreft ook erg nuchter, net zoals ijzervreter, maar als ik zie dat een kip medische hulp nodig heeft, zal ik er ook alles aan doen om de kip beter wordt.
We hebben een kreupel paard gehad, en daar zit voor duizenden euro's aan dierenartskosten in. Maar na 1 jaar kwakkelen, zie ik dat het paard weer opklaart en zich weer goed voelt, en dat geeft mij een goed gevoel. Toentertijd zeiden ook veel mensen: is het niet eens genoeg geweest? Als je kijkt naar al de kosten die jullie al gemaakt hebben.. maar wij hadden het gevoel dat Lemac beter kon worden, en samen met de dierenarts is het gelukt. En na een jaar loopt er weer een vrolijk paard in de weide, en hij kan zelfs weer mee met de wedstrijden, en je ziet gewoon de dankbaarheid in de ogen van het dier..

En al was Lemac een hamster geweest, dan nog, geldt voor mij hetzelfde.

 

Dat ben ik helemaal met je eens, Melanie.
Voor mij is een dier ook net zo belangrijk als een mens. Nog belangrijker misschien wel, omdat het zelf niet gevraagt heeft om een gedwongen leven als huisdier. Ze hebben ons niet nodig, dat wil zeggen, ze hadden ons niet nodig voor wij ze zo nodig moesten domnesticeren. Nu kunnen ze niet meer zonder ons, veel huisdieren kunnen in het wild niet meer overleven omdat ze simpelweg niet weten hoe ze aan eten moeten komen, ze een groot deel van hun vlucht- en jachtinstinct kwijt zijn, of door kleurmutaties totaal geen schutkleur meer hebben en zo dus een heel kleine overlevingskans hebben.

Daarom vind ik dat we er alles aan moeten doen om ze gezond en gelukkig te houden.
Ik vind het belachelijk dat een dierenarts je daarvoor zou uitlachen. Zij horen immers ook dierenvrienden te zijn en onze gevoelens te begrijpen. Waarom hebben ze anders die opleiding gevolgt en zijn ze niet gewoon huisarts geworden?

Ik vecht echt voor het welzijn van mijn dieren, ik doe echt alles voor ze. En als iemand dat niet begrijpt, da's dan zijn probleem en niet de mijne.
Ik ben al eens onnodig naar de dierenarts geweest, ze mankeerde niks lichamelijks en heeft daar dus voor niets een nachtje geslapen. Dure rekening, jammer dan. Liever te vaak dan te weinig.

 

Re:

Ojawel... Loop ik zo voorbij. Het spijt me zeer, maar voor hun zijn er genoeg instanties die hun verder kunnen helpen. Hun kiezen er zelf voor om niet geholpen te worden. Plus dat ik zelf ervaren heb dat ik een zwerver wat geld gaf en hem vervolgens met een fles drank op het station zie lopen. Stank voor dank.

En dier kan niet kiezen en is afhankelijk van degene die de verantwoording aan gaat voor hem te zorgen.

Moge duidelijk zijn dat ik alles in mijn macht zal doen om mijn dieren de beste welzijn te bieden die mogelijk is. Als dat betekend dat ik duizenden euro's moet uitgeven aan DA-kosten voor mijn 2 konijnen, dan doe ik dat.
Mensen die zeggen dat je voor €15,- een nieuw konijn kunt kopen negeer ik gewoon. Ze zullen het toch nooit snappen en ik heb geen zin om mij te verdedigen tegen ignorante mensen.

 

Re: Re:

Klopt, wij weigeren aan zo'n mensen trouwens dieren. Evenals mensen die om een smoes dieren terug brengen.

Ik ben ooit raad gaan vragen in Nederland voor mijn hond van 14 jaar die kanker had; Het heeft echter niet mogen zijn, 3 weken later hebben we hem moeten laten inslapen wegens mond-, tong- en keelkanker. De medicatie sloeg niet aan.

Ben ooit met een gerbil van 5 jaar naar de dierenarst vertrokken na zijn zoveelste hartaanval, deze keer kreeg ik hem niet goed en toen is hij uiteindelijk onderweg overleden;

De kat thuis had Aids, die hebben we ook verschillende medicatie's gegeven voor we ze hebben moeten laten inslapen.

Mijn huidige hond heeft mij al 3x zijn aankoopbedrag gekost aan dierenarts. Hij is net 2 jaar geworden, elke maand heeft hij wel iets.

 

Re: Re:

Haha, wil ik je wel nog eens zien doen...

Ik had eens een zieke cavia en die had ik laten inslapen. Waarom? Het koste zeer veel geld, en dat de cavia helemaal geneesde wat niet zo heel groot. Dan heb ik liever dat de cavia ingeslapen word en zo dus geen pijn meer heeft, want de kans op genezing was klein en dat draagt dan ook veel pijn met zich mee.
Mijn cavia's betekenden nu ook niet zo heel veel voor me, neis vergeleken met m'n hondjes, wat niet wilde zeggen dat ze slecht zaten, ze waren met z'n 4'en, zaten mooi en groot, hadden genoeg en de juiste voeding etc. Maar die beesjes wouden maar niet tam worden, en beestjes die niet tam izjn en gewoon buitenlopen, daar heb je niet veel aan. (na 2 jaar nog niet tam leek me dus hopeloos)

Maar met een paard is dat dan weer anders. Met de paarden hebben we een betere band, we zijn er veel mee bezig, we rijden er mee, ... Ze hebben ook een goeie tienduizend gekost, dus dan geef je liever nog enkele duizenden euro's uit, dan bvb moeten laten in te slapen. (hangt ook af van de situatie)

Ook met onze hondjes, daar leven we hele dagen mee samen, voor die willen we gerust honderden euro's uitgeven, want die beschouwen we echt als een deel van de familie!

 

Re: Re:

Wie zegt dat ze dat niet al lang heeft gedaan Er zijn zat mensen die duizenden euro´s uitgeven aan een dier dat niet langer dan 8 jaar leeft en misschien niet meer dan 20 euro heeft gekost.
Uiteindelijk gaat het niet om de aanschafprijs, maar om de band die je met het dier hebt en de kwaliteit van leven die je het dier geeft.
Ik heb ook vermogens uitgegeven aan ratjes die maar 5 euro koste. Ook heb ik er altijd voor gezorgd dat ik genoeg geld op mijn spaarrekening had zodat ik altijd onvoorziene dierenarts kosten kon betalen wanneer dit nodig was.

 

Mijn eerste hond heeft duizenden euro's aan medicijnen en DA bezoeken gekost maar dat had ik er graag voor over. Zij kon er niks aan doen dat ze een allergie had. Ze heeft 12 jaar lang een prachtig leven gehad. Ze zijn je zo dankbaar als je ze laat helpen.
Ik geef het geld nog eerder aan mijn dieren uit dan aan mezelf. Vis,kip,poes.hond maakt me niet uit. Wij hebben ze aangeschaft en dan moet je er ook voor zorgen.

gr Marianne

 

voor mijn honden heb ik het er graag voor over, net zoals voor mijn paard. Maar het moet wel realistisch blijven, in die zin dat het nadien een dierwaardig bestaan moet zijn.

Een pupje uit mijn nest werd blind, een operatie kon, per oog 700 euro. Dat had ik er niet voor over, niet omwille van het geld, maar het pupje ging geen leven hebben na de operatie. het pupje heb ik laten inslapen.

Mijn konijn had ook een wonde aan het oog, het konijn heb ik laten operen. Mijn ratten heb ik laten behandelen tegen schurft. Ik bied hun al wat ik kan, zeker en vast.

Maar ik ben wel realist, het moet waardig zijn voor hun.